Hondenoverlast in de Binnenstad (en er buiten) |
1 Inleiding 2 Inventarisatie en evaluatie 3 Poepplek 4 Hondenveld 5 Kakbak 6 Tijdelijk plaatsen van borden 7 Regels voor hondebezitters 8 Toezicht en handhaving 9 Campagne 10 Brochure 11 Hondenbelasting |
Ik ben een Amsterdammer die zich al jaren ergert aan de hondepoep en zich
er voor schaamt hoe Amsterdam bij bezoekers overkomt.
Hondepoep en Amsterdam zijn zo cliché geworden als windmolens en Nederland,
maar dan met een vies luchtje.
Ik ben blij met dit initiatief van de stad en hoop dat ik hiermee een positieve bijdrage lever om dit al veel te lang slepend probleem Amsterdam uit te werken. maart 1997 |
1 Inleiding
De openbare ruimte is er voor elke Amsterdammer. In een dichtbevolkte stad als Amsterdam worden alle openbare ruimten gebruikt, dus ook de goten. Denk maar eens aan de in- en uitstappende automobilist. De parken en plantsoenen zijn zeer belangrijke vrijplaatsen en vluchtoorden om uit de hedendaagse stadsdrukte te ontsnappen. Over hondenuitwerpselen wordt steeds meer geklaagd; over de geur ervan, over de gevaren van verspreiding van ziekten naar andere honden en/of mensen. En natuurlijk over de bekende walgelijke stap erin met het gevaar van uitglijden en met achterlating van een spoor van smeersels. Verder is het zeer hinderlijk voor rolstoelgebruikers, slecht ter been zijnden, bejaarden en ouders met kinderwagens die ook gebruik maken van de openbare ruimten. Aan de Amsterdammers moet duidelijk gemaakt worden dat hondepoep op straat niet alleen een esthetisch probleem is, maar dat het ook onhygiënisch is en dat het mogelijk schade kan toebrengen aan de gezondheid. Eigenlijk zouden de opruimplicht en de handhaving ervan dan ook beter bij de dienst Openbare Gezondheidszaken thuishoren dan bij Stadsreiniging. Ook wordt door velen nog steeds zwaar onderschat hoe erg de overlast van hondepoep is voor de minder-validen. Het doet het imago van Amsterdam als "City of Inspiration" geen goed. Sommige bezoekers van onze stad krijgen de indruk dat Amsterdammers niet trots zijn op hun stad en dat ze haar laten verslonzen. Amsterdammers moeten de openbare ruimten weer in bezit nemen. Niet alleen in de binnenstad, maar natuurlijk in heel Amsterdam moet een algehele opruimplicht gelden. Uitwerpselen moeten altijd en overal direkt opgeruimd worden, ook op poepplekken en hondenvelden. Buiten de hondenvelden moeten honden altijd aangelijnd zijn. Elke keer weer dat een eigenaar van een hond de regels aan zijn laars lapt, worden duidelijke anti-honden gevoelens opgewekt. Voor het oplossen van de hondenoverlast is dan ook een "nul-tolerantie" strikt noodzakelijk. Als de gemeente duidelijk kan maken dat zij ook rekening zal houden met de wensen van de hondebezitter, gaat deze laatste inzien dat er geprobeerd wordt tegemoet te komen aan de behoeften van ALLE gebruikers van de openbare ruimten.
|
2 Inventarisatie en evaluatie
Over hoeveel hondepoep gaat het eigenlijk? Aan de hand van de gegevens van de hondenregistratie, het geschatte aantal ongeregistreerde honden en het feit dat de meeste honden zich 2x per dag ontlasten, is de jaarlijkse totale hoeveelheid geproduceerde hondenuitwerp-selen in de binnenstad eenvoudig vast te stellen. Door dit laatste visueel uit te beelden zullen de ware proporties van de vervuiling beter aangetoond worden. Welke wensen en mogelijkheden zijn er?
Enquête
Uitvoerbaarheid
|
3 Poepplek (nieuw en verbeterd)
Wat is het? De poepplek is een verbeterde versie van de huidige hondenuitlaatplek; een laagje zand of grind met als toevoeging een houten paal in het midden. Hondebezitters moeten worden aangemoedigd om hun hond kennis te laten maken met die plaspaal. Op den duur zullen de meeste honden worden aangetrokken door de geur van vorige honden Zo raken ze er aan gewend om zich op die plek te ontlasten. Het geeft wel een flinke concentratie aan hondepoep. Meteen opruimen door de eigenaar is dan ook essentieel. Daarbij moet naast de poepplek een speciale daarvoor bestemde kakbak staan waarop tevens vermeld de gedragsregels die op de poepplek en in het openbaar gelden.
|
4 Hondenveld
Wat is het? Een deel van park of plantsoen kan worden gebruikt als hondenveld waarin honden los mogen lopen. Door zitbanken net buiten, maar gericht naar het hondenveld te plaatsen, kunnen hondebezitters hun viervoeter in het oog houden (om de onvermijdelijke hondedrol op te ruimen), worden anderen door de spelende honden vermaakt en krijgt men tevens de gelegenheid om een praatje te maken en sociale kontakten te leggen. Als er voldoende ruimte is (b.v. het Vondelpark) kunnen enkele zitbanken binnen het hondenveld geplaatst worden en zullen, ter stimulering voor het speelgedrag van de honden, heuveltjes, boomstronken, een loopplankje en een paar autobanden voor de noodzakelijke verscheidenheid zorgen. De grasplekken hoeven niet zo vaak gemaaid maar wél (zeker in het begin) veelvuldig ontdrolt te worden. De betrokken hondebezitters kunnen in de vorm van buurt- of zelfbeheergroepen hierbij enige verantwoordelijkheid aan de dag leggen. Als voorbeeld kunnen de zelfbeheergroepen van de groenprojecten in de stad dienen. Een hondenveld geeft een flinke concentratie aan hondepoep die opgeruimd moet worden. Naast het hondenveld, maar niet naast de zitbanken :) , dient dus een speciale daarvoor bestemde kakbak te staan waarop tevens vermeld de gedragsregels die op het hondenveld en in het openbaar gelden. Het fenomeen hondenveld is een al sinds enige tijd ingeburgerd begrip in andere landen. De stad New York heeft er veel en ze zijn officieel erkend, goed gecoördineerd en georganizeerd. Waar kan het? Waar mogelijk zal van een natuurlijke afscheiding gebruikt worden gemaakt zoals een muur, heg of bestaand hekwerk. Een goed voorbeeld waar met relatief weinig aanpassingen een poepplek EN hondenveld aan te leggen is, is het Marnix-plantsoen. Andere plekken voor een hondenveld zijn b.v. Westerpark, Frederiksplein, Frederik Hendrikplantsoen, Vondelpark, Sarphatipark, Oosterpark en Bilderdijkpark. In een groot park zoals het Vondelpark zal voor een hondenveld geen omheining nodig zijn, zolang het gebied duidelijk afgebakend is. Daarnaast kan ook een apart omheind hondenveld worden gemaakt, alleen bedoeld voor kleinere honden. In de meer kleinere parken en plantsoenen zullen afscheidingen onontbeerlijk zijn om honden ervan te weerhouden weg te lopen en zich in het verkeer te begeven waarbij ze zowel zichzelf als andere weggebruikers onnodig in gevaar kunnen brengen.
|
5 Kakbak
Wat is het? De kakbak is een speciaal ontworpen afvalbak die uitsluitend bestemd is voor hondenuitwerpselen. Hij moet uniform, herkenbaar en ook duidelijk als zodanig zijn aangeduid. Bovenop of tegen deze kakbak bevindt zich een bord waarop vermeld de gedragsregels zoals die gelden op de poepplek en in het openbaar.
Waar staat hij? Reiniging? Ik denk dat door het regelmatig leegmaken en reinigen de stankoverlast binnen de perken gehouden kan worden. Indien nodig zal bijvoorbeeld in het deksel van de afvalbak een luchtverfrisser kunnen worden geplaatst.
|
6 Tijdelijk plaatsen van borden
Gebleken is dat er weinig verantwoordelijkheid en medewerking te verwachten valt
van de hondebezitter. Er is zelfs nog steeds verwarring omtrent welke regels
gehanteerd moeten worden. Daarom zal, zeker in het begin, het plaatsen van borden
nodig zijn met daarop het volgende: Het bord hoeft het straatbeeld niet te ontsieren en een kreatieve en speelse aanpak is mogelijk. Ook kan het geplaatst worden boven of tegen de kakbak.
|
7 Regels voor hondebezitters
Opruimplicht
Opruimmiddel altijd op zak
Aanlijnen
Poepplek en hondenveld
|
8 Toezicht en handhaving
Nul-tolerantie
Toezicht
Aanspreken
|
9 Campagne
Alle Amsterdammers Alle Amsterdammers moeten aangemoedigd worden zich meer om de stad te bekommeren. Het opruimen van andermans hondepoep bijvoorbeeld draagt er op een positieve manier aan bij dat de overlast binnen de perken wordt gehouden. Als er poep op de stoep blijft liggen, moedigt dit, net zoals met graffiti, de hondebezitter niet aan om zich aan de regels te houden. De hondebezitter
De hondebezitter moet via allerlei tv spotjes te zien krijgen hoe hij allerlei
opruimmiddelen het best kan gebruiken. Hem moet ook duidelijk worden gemaakt dat
een niet- aangelijnde hond niet onder volledige controle staat van zijn begeleider.
In een drukke stad als Amsterdam is dat niet veilig voor de hond en maakt van hem een
potentieel gevaar voor het verkeer. De campagne moet erop gericht zijn om de hondebezitter op een positieve manier op zijn verantwoordelijkheden wijzen. Ook als deze minder plezierig zijn. Hondepoep in de vorm van diarree hoort OOK opgeruimd te worden. Als de hond diarree blijft houden, dan is dat een overduidelijk signaal om de dierenarts te bezoeken. Wat er van de hondebezitter wordt verlangd is echt niet moeilijk. Er is een ruim aanbod aan opruimmiddelen voorhanden. Een plastic zakje is zelfs al voldoende: je doet je hand als een handschoen in het zakje, pakt de drol op, draait met behulp van de andere hand het zakje binnenstebuiten, sluit het zakje en neemt het mee naar huis of gooit het in een kakbak of afvalbak. De benedenetage bewoner Voor bewoners van benedenetages kan de gemeente gratis posters en kleine affiches verstrekken. Het ophangen achter de ramen zal een preventieve werking hebben, in ieder geval voor HUN voordeur. Zo kunnen de huidige slordige, handgeschreven anti-hondedrol-teksten die nu achter veel ramen staan, vervangen worden door meer kunstzinnige of komische exemplaren.
|
10 Brochure
wat elke hondebezitter moet weten
Om aan het publiek duidelijk te maken wat de nieuwe regels zijn, is de verspreiding
van een brochure zoals "wat elke hondebezitter moet weten" onontbeerlijk,
waarin opgenomen:
Ook moet er verder in worden vermeld:
De brochures dienen naar geregistreerde hondebezitters te worden gestuurd. Ze kunnen ook worden afgehaald in bibliotheken, dierenwinkels, dierenarts-praktijken, buurthuizen en stadsdeelkantoren.
|
11 Hondenbelasting
Door hondenbelasting te betalen geeft men de eigenaar het misplaatste gevoel al voor het opruimen te betalen. Zolang er hondenbelasting is, zal er waarschijnlijk grote tegenstand blijven tegen deze opruimplicht. Ik pleit daarom voor een herziening van de hondenbelasting: de eerste hond is vrij van de heffing, maar voor iedere volgende hond moet per hond het huidige bedrag betaald worden. Registratie, inenting en het dragen van een penning blijven voor alle honden echter verplicht. Als de hondenbelasting wordt afgeschaft, is dit goed uit te leggen als een compromis richting de eigenaar. Als tegenprestatie heeft hij dan de plicht om zich altijd en overal te houden aan de opruim- en aanlijnplicht met een nul-tolerantie op de handhaving hierop. Afschaffing van de hondenbelasting kan op proef gebeuren, waarbij de gemeente zich het recht voorbehoudt deze weer in te voeren als blijkt dat de hondenbezitters niet bereid zijn hun verantwoordelijkheden na te komen. Indien afschaffing niet haalbaar is, kan als alternatief de opbrengst van de te innen hondenbelasting worden gebruikt ter financiering van het opzetten en onderhouden van de poepplekken en hondenvelden. Dit als antwoord op de vaak door de hondenbezitter gestelde vraag: "waarom zou ik opruimen, ik betaal toch al hondenbelasting?".
|
Voor de niet-drolleranten is hier de
samenvatting van het "Hond in de Stad Festival"
en de tekst van mijn 3 minuten durende
voordracht
(deze werd helaas abusievelijk al na 2 minuten "afgegongd"!)
|